Cup De France3#, Ελλάδα και πίσω στην δράση!!

Καλησπέρα σε όλους…

Έχω να γράψω στο προσωπικό μου μπλοκ και στο φόρουμ του cyclist friends αρκετό και καιρό όμως η Ζώη μου τον προηγούμενο ένα και μισό μηνά κύλησε κάπως έτσι. Έτρεξα την Κυριακή και την Τρίτη στην Βρετάνη και στο Λε Μανς μια αντοχή  με 200 άτομα στην εκκίνηση που όμως τερμάτισαν λιγότεροι από τους μίσους και ένα νυχτερινό criterium που μέχρι την στιγμή που με έριξαν είχαμε μείνει μέσα στον αγώνα λιγότερα από 30 άτομα θυμάμαι μετά το τέλος είχαμε μέση θερμοκρασία 14 c. ‘Έπειτα ήρθε η ώρα για τον 3^ο Cup De France ( κύπελλο Γαλλίας ) , εκείνη η Κυριακή μου ξεκίνησε πολύ νωρίς στις 6και15 αφού ο αγώνας ήταν 300 χιλιόμετρα μακριά . Το μενού σε αυτό το κύπελλο ήταν 135 χιλιόμετρα με αρκετά sections που στα ελληνικά σημαίνει στενός χωμάτινος δρόμος με χόρτα στην μέση και πέτρες στην άκρη. Όλα πήγαν καλά και δεν είχα κάποιο λάστιχο και τερμάτισα μαζεύοντας στα τελευταία χιλιόμετρα 7 από τα 15 άτομα που είχαν ξεκολλήσει , στο σπριντ βγήκα 7^ος δηλαδή 14^ος γενικά.

Σίγουρα ήταν από τους ποιο απαιτητικός αγώνες αλλά ήταν πολύ καλή εμπειρία .

Εδώ είναι ένα Μίκρο  βίντεο από τον αγώνα

http://www.youtube.com/watch?v=CzBbxvmTx7c

Γύρισα σπίτι στις 21.30 το βράδυ και μέχρι να φάω να ετοιμάσω τις βαλίτσες και να πλύνω το ποδήλατο πήγε πολύ αργά, την επόμενη μέρα πηρά το τρένο νωρίς το πρωί μετά το λεωφόρο και έπειτα αεροπλάνο για Ελλάδα. Έμεινα μια εβδομάδα για το εθνικό πρωτάθλημα στην Αθήνα, υπήρχες υπερβολική ζέστη τουλάχιστον για μένα. Έπειτα ταξίδεψα μέχρι τα Χάνια οπού ξεκουράστηκα και είδα την οικογένεια μου και φίλους που είχα να δω μήνες!! Τρείς εβδομάδες αργότερα δηλαδή την Τρίτη που μας πέρασε είμαι στην  στην Ζυρίχη  της Ελβετίας, από τις ποιο όμορφες πόλης που έχω επισκεφτεί, και βρίσκομαι εδώ ενόψει του ευρωπαϊκού πρωταθλήματος δρόμου U23 (κάτω των 23) που είναι στην Ολλανδία στα μέσα Αυγούστου. Την Τρίτη έτρεξα τον πρώτο αγώνα εδώ σε μια διαδρομή 1 χιλιομέτρου 65 φόρες και κάθε 5 στροφές σπριντ  και τελεύσαμε σε 1 ώρα και 23 λεπτά ,μάζεψα 5 πόντους και ήρθα 15^ος αλλά είχα αρκετέ 5^ες θέσεις που δεν έδιναν βαθμούς..

Επόμενος αγώνας μου έχει αρκετή ανηφόρα και είναι την Κυριακή και έπειτα Τρίτη Σάββατο και ξανά Κυριακή , από εδώ φεύγω στις 8 με προορισμό την Ολλανδία.

Τα λέμε σύντομα, ευχαριστώ για την υποστήριξη!!

Cup De France #2 και 2 νυχτερινά Criterium

Πολλά έχω γράψω για το πώς πέρασαν οι προηγούμενες βδομάδες, από την Δευτέρα μέχρι καισήμερα ξεκίνησα τρεις, αγώνες ένα κύπελλο Γαλλίας και δυο νυχτερινά criterium. Ο πρώτος αγώνας ήταν στα σύνοραΓαλλίας Ελβετίας και ξεκινήσαμε από τομεσημέρι της Παρασκευής με 370χλμ μέχρι το βράδυ που το περάσαμε σε ένα από ταξενοδοχεία για τους ταξιδιώτες δίπλα στον εθνικό δρόμο, με το που τα βλέπεις καιξέρεις ότι δεν θα κοιμηθείς καλά. Το επόμενο πρωί πήραμε τον δρόμο για τα σύνορα,φτάσαμε στο σπίτι που θα μέναμε λίγο μετά το μεσημέρι, αρκετά παλιό σπίτι σε ένα πολύ μικρό χωρίο 120 χλμ από την εκκίνηση του αγώνα. Οι επόμενες δυο μέρες πέρασαν αρκετά γρήγορα και έφτασε Δευτέρα για την εκκίνηση του δεύτερου κυπέλλου,136 χλμ με αρκετό βουνό (1^ο 7χλμ-2^ο 8χλμ-3^ο14χλμ-4^ο 14χλμ-5^ο 14χλμ-6^ο 14χλμ 7^ο5χλμ-8^ο 5χλμ) αφού ήμασταν στις Άλπεις. Ο ένας μήνας που μεσολάβησει μεταξύ των δυο κυπέλλων φαίνεται ότι ήταν αρκετοί για να ξεχάσω τη σημάνει Cup De France, έτσι ακλούθησα ένα ξεκόλλημα στο πρώτο βουνό και η διάρκεια του ήταν μέχρι την μέση του 2^ου, μετά κοιτάζοντας αριστερά για να μπω στο γκρουπ ακούμπησα σε ένα από τα διαχωρίστηκα που υπάρχουν στην μέση του δρόμου με αποτέλεσμα να χάσω το γκρουπ. Την επόμενη μίση ώρα ήμουν ανάμεσα στα αμάξια που συνοδεύουν αλλά το γκρουπ πήγαινε τόσο δυνατάπου δεν μπόρεσα να το πιάσω, έτσι έκανα μόνο το 1/3 του αγώνα μετά πήγα στο αμάξι και βρήκα 4 συναθλητές μου ενω ο επόμενος ήρθε λίγο αργότερα.

Την επόμενημέρα την πέρασα στο αμάξι από τις 9 μέχρι 20 που φτάσαμε σε ένα χωρίο λίγο έξω από την nantes. Για να πάμε στο ξενοδοχείο έπρεπε να μπούμε σε ένα χωματόδρομο και το χωρίο αυτό δεν ξέρω αν υπάρχει σε κάποιον χάρτη, παρόλα αυτά ήταν αρκετά καλό, οτιδήποτε χρησιμοποιούσαν το έφτιασαν μόνοι τους. Το φαγητό ήταν ότι καλύτερο είχα δοκιμάσει εδώ, την πρώτη μέρα μας πρόσφεραν σολομό με γαρίδες και ταλιατέλες!! Σίγουρα έπαιξε ρόλο ένα μικρό κρύωμα που πέρασα πριν, αφού βγήκε ο ήλιος και νόμιζα ότι ήμουν στα Χάνια τον Αύγουστο και πήγα στην αγορά με κοντά ρούχα και σαγιονάρες την επόμενη μέρα ξεκίνησα μόνος για 4 ώρες και μετά 2και30 ήμουν κάτω από τα σκεπάσματα με δέκατα..
Την επόμενημέρα πήγαμε μια ώρα προπόνηση το πρωί, μετά ήμουν αρκετά κουρασμένος από το ταξίδι και κοιμήθηκα περίπου δυο ώρες το μεσημέρι. Ο αγώνας ήταν 90 χλμ criterium με μέση ωριαία 45.9km/h και φτάσαμε στο σπριντ, ποιο μπροστά ήταν10 άτομα ξεκολλημένα, βγήκα 24^ος και οι δυο συναθλητές μου 13 και 16. Γυρίσαμε πίσω μετά τις 12 το βράδυ πραγματικά κουρασμένος. Το επόμενο πρωί ξεκινήσαμε για το διαμέρισμα στη Mayenne που φτάσαμε το μεσημέρι.


Παρασκευή 1 Ιουνίου
Ο αγώνας ήταν σχετικά κοντά και έτσι ξεκινήσαμε λίγο μετά το μεσημέρι για ακόμα ένα νυχτερινό αγώνα 90 χλμ 60 στροφές των 1,5 χλμμε ώρα εκκίνησης 20.30. Ο ρυθμός όπως πάντα τέρμα γκάζι από την εκκίνηση και 20 στροφές πριν το τέλος υπήρχαν 3 άτομα περίπου στο ένα λεπτό μπροστά μετά 12 άτομα και το γκρουπ έτσι λίγο μετά επιτέθηκα και έπιασα τα 12 άτομα και 2 στροφές αργότερα ήρθε ο ένας από τους δυο Λιθούανους συναθλητές μου μαζί με άλλους 2 αθλητές. Συνεχίσαμε μαζί μέχρι 3 στροφές πριν το τέλος εκεί έφυγαν χωρίς να κυνηγήσει κάνεις 4 άτομα και στην συνέχεια αλλά3, στο τέλος ήρθα 5^ος από το γκρουπ μου και 15^ος γενικάνικητής από το γκρουπ ήταν ο Samuel Pluinech που έχει βρεθεί στην εκκίνηση του γύρουΓαλλίας.

Αυτά ήταν τα νέα μου για την προηγούμενη εβδομάδα επόμενος αγώνας μου την Κυριακή και την Τρίτη..

Τα λέμε σύντομα...bonsoir!!

Τα τελάιυτεα μου νέα..

Πέμπτη 17 Μαρτίου

Ξεκινήσαμε για την πόλη της Lilebone, περίπου 3 ώρες από το διαμέρισμα που μένω. Ο αγώνας ήταν 12 στροφές των 11χλμ και τα πρώτα 3χλμ ήταν ανηφορικά, στην εκκίνηση αρκετές ομάδες 1^ης κατηγορίας. Μπήκα λίγο μετά την ολοκλήρωση της πρώτης στροφής σε μία μεγάλη επίθεση με άλλα 14 περίπου άτομα, πήραμε γρήγορα διάφορα 30 δευτερόλεπτα άλλα από εκεί και Μέτα δυσκολευτήκαμε αρκετά να την κρατήσουμε. Ευτυχώς δουλεύαμε όλοι άλλα το κυρίως γκρουπ ‘ κυνηγούσε ’, η διάφορα έπεσε μέχρι τα 15δ. Αφού καταφέραμε να κρατήσουμε τον ρυθμό που είχαμε η διάφορα έφτασε μέχρι και τα 2 λεπτά και 02 δευτερόλεπτα!!

Στο ανηφορικό κομμάτι δεν είχα ιδιαίτερο πρόβλημα μέχρι και στην προτελευτά στροφή που ξεκαρφώσαμε σχεδόν όλοι μαζί.. Την τελευταία φορά έκανα το λάθος να μπω τελευταίος και όπως ήταν αναμενόμενο τα 12 άτομα που είχαμε μείνει σπάσαμε στα 4, τα τελευταία χλμ  αφού τραβούσαμε μπροστά πιάσαμε μέχρι και τον 4^ο και τον 5^ο αθλητή 600 μετρά πριν τον τερματισμό άλλα εκεί δεν πήρε κάνεις το ρίσκο και έφτασαν μόνοι στο τέρμα. Δεν τα κατάφερα αρκετά καλά στο τελικό σπριντ αφού βγήκα 4^ος και 9^ος γενικά..

Παρασκευή 18 Μαρτίου

Ξεκινήσαμε το μεσημέρι μετά από μια μικρή προπόνηση το πρωί για την πολή Ploeren ξανά 2,3 ώρες στο αμάξι, ώρα εκκίνησης 19.30 για τα 90χλμ, 38 στροφές των 2,8 χλμ του αγώνα. Οι συμμετοχές δεν ξεπερνούσαν τις 60, έτσι ξεκίνησα Πόλυ δυνατά και λίγο πριν την μέση του αγώνα οι μισοί αθλητές είχαν βγει εκτός. Ήταν 6-7 άτομα μπροστά άλλοι τόσοι ανάμεσα μας και εμείς. Έγιναν κάποιες επιθέσεις δεν ακλούθησε κανείς και έτσι κάπως έμεινα με άλλους 3 ή 4 και θέμα είναι να με άλλαζε ένας από αυτούς, έτσι 8-9 στροφές πριν το τέλος βγήκα έξω γιατί δεν είχε νόημα αφού δεν θα πιάναμε το μπροστά γκρουπ και είχε αρχίσει να νυχτώνει.. Ο αγώνας τελούσε λίγο πριν τις 10 και μετά από μίση ώρα ξεκινήσαμε για την επιστροφή. Είχε νυχτώσει για τα καλά το ράδιο έπαιζε στο τέρμα μια εκπομπή γαλλικής κωμωδίας και εγώ με τον συγκάτοικο τρώγαμε φρυγανιές στο πίσω κάθισμα…. Χαχχααχ. Φτάσαμε 12.40 περίπου στο σπίτι αρκετά ταλαιπωρημένοι, το άλλο πρωί πήγα μια μικρή και ετοίμασα τα πράγματα μου για τον αγώνα της Κυριακής.

Κυριακή 20 Μαρτίου

Πρωί περίπου 9.00, έξω από το παράθυρο να βρέχει πολύ δυνατά και ήξερα ότι δεν μας περίμενε μια και τόσο εύκολη μέρα..

Ο αγώνας που θα τρέχαμε ήταν 2 σε 1 ο ποταμός Mayenne άλλα και αγώνας πρώτης κατηγορίας δηλαδή ήταν πρωτάθλημα των ομάδων που τις διασχίζει. Έπρεπε να βοηθήσουμε τους Γάλλους γιατί ήταν ιδιαίτερα σημαντικός για αυτούς.

Τα πρώτα 60χλμ θα τα κάναμε ένα μεγάλο κύκλο και μετά 6 στροφές των 9 χλμ. Εγώ και ο συγκάτοικος ήμασταν μπροστά σχεδόν σε όλο τον μεγάλο κύκλο και στην πρώτη μικρή στροφή, μετά ήταν αγώνας επιβιώσεις να κρατηθούμε στο γκρουπ. Έβρεχε σε πολύ δυνατά και είχε αρκετό κρύο..

Αφού τερματίσαμε έμαθα ότι βγήκα 3^ος αθλητής 1^ης κατηγορίας άλλα σίγουρα μπορούσε να ήταν καλύτερα ..

Επόμενος αγώνας μου είναι την Δευτέρα 28, Cup De France ( καπέλο Γαλλίας ) κοντά στις Άλπεις. Ξεκινάμε το μεσημέρι της παρασκευής με 500 περίπου χλμ, κοιμόμαστε σε ξενοδοχείο την επόμενη μέρα άλλα 400 πάμε προπόνηση και κοιμόμαστε στο σπίτι της ομάδας εκεί κοντά, την Κυριακή ήταν να τρέξουμε για μια μόνο ώρα άλλα τελικά δεν ξεκινάμε και την Δευτέρα έχουμε το καπέλο. Μετά οδηγάμε το πρωί και φτάνουμε στην Nantes κάνουμε προπόνηση την τρίτη και την Τετάρτη ξεκινάμε ένα criteriυm εκεί..

Αρκετά ευχαριστημένος αφού έφερα ένα κάλο αποτέλεσμα στον ποίο δύσκολο από τους 3 αγώνες, αυτά ήταν τα νέα μου για την προηγούμενη εβδομάδα..

Τα λέμε σύντομα…bonne journee

Tour de Lion..

Κυριακή 13 Μάρτιου

Στις 13.40 φτάσαμε στην πολη της Λιον για τον αγώνα , ήταν 124 χλμ με τέσσερα σπριντ ανάβαση, τρία ευθείας και λάμβαναν μέρος περίπου 100 άτομα. Αφού ξεκινήσαμε μετά το τρίτο σπριντ ανάβαση έφυγε ένα ξεκόλλημα με 12-14 άτομα περίπου. Για την επομένη μια ώρα ήταν μπροστά η Vendee U η ακαδημία της Europcar με έξη άτομα γιατί δεν είχαν κανένα αθλητή μέσα στους αποσπασμένους… Καταφέρουμε να τους φέρουμε στα 200-300 μετρά αλλά μετά πάλι χάσαμε επαφή, εγώ ήμουν αρκετά καλά και πήγα να βοηθήσω μπροστά . Δουλέψαμε αρκετά με άλλους δυο αθλητές από την Vende U και μερικά Χλμ πριν μπούμε στην πολη της Lion για να κάνουμε τα τελευταία 24 σε ένα circuit εκεί ο αθλητής που ήταν μπροστά και δεύτερος( η αλήθεια είναι ότι δεν φαινόταν αρκετά καλά ) στο γκρουπ δεν υπολόγισε καλά και έπεσε πάνω το τροχό του μπροστά αθλητή. Πέσαμε πάνω από δέκα άτομα και με έμενα μέσα, αφού πρόχειρα κοίταξα αν λειτουργούν όλα σωστά.. συνεχησα αλλά το γκρουπ δεν φαινόταν καν, μετά οδήγησα μέχρι το κέντρο της πόλης…

Κάποιοι δεν ήταν αρκετά τυχεροί αφού χτύπησαν άσχημα σε αντίθεση με έμενα που την γλύτωσα με λίγες γρατζουνιές στην πλάτη και στα χεριά και ένα πρησμένο καλάμι!! Αυτήν την εβδομάδα τρέχω την Πέμπτη την Παρασκευή και την Κυριακή

Αυτά ήταν τα νέα μου τα λέμε σύντομα

Grand Prix Cuille

Grand Prix Cuille

Τρίτη 8 Μάρτιου

13.00 αναχώρηση από το διαμέρισμα με προορισμό την πολη Coule που είναι 40 χλμ μακριά περίπου αγώνας αυτήν την φορά ήταν ένα criterium μόλις 110 χλμ 14 στροφές των 8,6 χλμ, σχετικά ευθεία όλη η διαδρομή και έναν τερματισμό με μικρή ανηφορική κλίση. Μου πηρέ λίγη ώρα παραπάνω για να βρω τον ρυθμό μου αφού είχα να τρέξω κάτι παραπάνω από μια εβδομάδα, αλλά μετά τα πρώτα χλμ δεν είχα κάποιο πρόβλημα…

Το παιδί που μένουμε στο δωμάτιο Tom ξεκόλλησε με αλλά 7-8 άτομα και είχαν πάρει διάφορα κάτι παραπάνω από ένα λεπτό αλλά τον δυνατό ρυθμό που επέβαλε η ομάδα της Sojasun ήρθαν πίσω σε μας μόλις 4 στροφές πριν το τέλος. Δεν κατέφερα να είμαι στα 3 άτομα που έφτασαν μονά τους στον τερματισμό παρότι προσπάθησα πολύ….

 Έτσι φτάσαμε στο σπριντ, και μετά από αρκετή προσπάθεια ήμουν 8ος λίγο πριν τα 600 μετρά για των τερματισμό εκεί κάπου με την άκρη του ματιού μου είδα έναν αθλητή να έρχεται από αριστερά, έτσι βγαίνω από το τραίνο του κόλλαω αλλά δεν μπορούσα να περιμένω άλλο.. Σηκώθηκα λίγο μετά τα 400 και μέχρι τα 150 δεν μου είχε βγει κάνεις, δεν κατάφερα να το κρατήσω και αφού και με πέρασε ένα τσούρμο αθλητές από τα δεξιά. Έτσι βγήκα 18^ος γενικά και είμαι αρκετά ευχαριστημένος για αυτό, τα πράγματα θα ήταν διαφορετικά αν είχα λίγη περισσότερη υπομονή αλλά θα είμαι ποιο έτοιμος την επομένη φορά..

Αυτά είναι τα καινούργια μου παπούτσια Diadora Jet Racer τα έχω φορέσει σε τρεις προπονήσεις και η αλήθεια είναι ότι δεν περίμενα να τα συνηθίσω τόσο γρήγορα και να με βολέψουν τόσο πολύ….

Ξεκινώ  το Σαββατο και την Κυριακή αγώνες ένα criterium και μια αντοχή 124 χλμ αντίστοιχα, θα ήθελα να τρέξω τον γύρω της χώρας μου ( γύρω Ελλάδας ) αλλά εκείνη την περίοδο έχω αρκετούς αγώνες με την ομάδα μου εδώ και από την άλλη λίγες μέρες μετά είναι το επόμενος αγώνας Cup De France (κυπελλο Γαλλιας ) κάπου 800 χλμ μακριά κοντά στις Άλπεις..

Τα λεμε συντομα.. au revoir !!
follow me on Twitter @panachatzakis

Cup De France #1

Έφτασε Σάββατο πρωί, οι μέρες που είχαν προηγηθεί ήταν περισσότερο κρύες και αρκετά βροχερές. Στις7.20 το πρωί αρχίσαμε να ετοιμαζόμαστε για το ταξίδι στην πολύ με το όνομα και ήταν κάτι χλμ παραπάνω από 400 χλμ . Ανά διαστήματα έβρεχε , κατά τις 12.40 ήμασταν έξω από το ξενοδοχείο που θα περνούσαμε το βράδυ του Σαββάτου .Αφήσαμε τα πράγματα μας και πήγαμε για μεσημεριανό στο κέντρο της πολη, στην ομάδα ήμασταν 5 αλλοδαποί αθλητές και ένας Γάλλος. Λίγη ώρα αργότερα περίπου στις 15.30 ήμασταν στην διαδρομή του αγώνα που απαρτίζονταν από έναν μεγάλο κύκλο περίπου 67 χλμ και μετά 5 μικρότερουςτων 15 χλμ και θα πηγαίναμε με το αμάξι τον μεγάλο κύκλο και μετά θα κατεβάζαμετα ποδήλατα να κάνουμε προπόνηση. Κάναμε δυο μικρές στροφές και γυρίσαμε με τα ποδήλατα στο ξενοδοχείο, μετά πήγαμε στο ίδιο εστιατόριο και σίγουρα το παράκανα λίγο με το φαγητό του μπουφέ !!

8.40 το πρωί της Κυριακής ήμασταν στο πρωινό μαζί με άλλες 23 ομάδες κάπου κοντά στην εκκίνηση, λίγες στιγμές ξεκούρασης στο ξενοδοχείο και στης 11.40 ήμασταν στο σημείο της εκκίνησης για την παρουσίαση των ομάδων. Υπήρχε προ-εκκίνηση 4 χλμ ανηφόρα με μέση κλίση περίπου 8%.Σχεδον σε όλη την διάρκεια του αγώνα ο δρόμος ήταν αρκετά στενός, την πρώτη ώρα του αγώνα βρισκόμουν αρκετά πίσω κάπου κρυμμένος μέσα στο πλήθος

Ήταν περίπου10 Χλμ πριν μπούμε στην πολη τότε ήμουν αρκετά μπροστά γιατί ήξερα ότι θα ήταντο κρίσιμο σημείο του αγώνα. Άρχισα να ΄κυνηγαω΄τα ξεκολλήματα… τελικά κατάφερα φύγω μαζί με αλλά 8 άτομα, πιέσαμε πολύ η διάφορα ήταν 21 δευτερόλεπτα.. μετά πιέσαμε ποιο πολύ 28 ακόμα περισσότερο 34 δευτερόλεπτα από το κυρίως γκρουπ.

Κάθε στροφήτων 15 χλμ είχε λίγο μετά την μέση 2χλ, ανηφόρα και ο τερματισμός ήταν 700 ανηφόρα με πέταλα και έπειτα μια ευθεία 150 μετρά. Όλοι δουλεύαμεαρκετά μέχρι 3 στροφές πριν το τέλος που η διάφορα ήταν στα 48 δευτερόλεπτα καιπίσω μας ένα γκρουπ 11 άτομα +20 δευτερόλεπτα ο ρυθμός άρχισε να γίνεται πολύ νευρικός,κάποιοι ήταν ποιο δυνατοί και πίεζαν περισσότερο στην ανηφόρα, εγώ κρατιόμουνκαι περίμενα να δω την ταμπέλα των 500 μέτρων για την κορυφή να πάρω λίγη δύναμη.Έτσι είχαμε 2,5 στροφές πριν το τέλος και είχαμε μείνει 5 άτομα, πρόσεχα περισσότεροκαι ανέβηκα και για άλλη μια στροφή με τους ξεκολλημένους την ανηφόρα ώσπου να πάρωμια ανάσα το νούμερο 64 επιτέθηκε στην ευθεία κόλλησα και μόλις με βλέπει επιτέθηκεπάλι…

Εκεί κάπου έχασα επαφή με το ξεκόλλημα μαζί με έναν ακόμα αθλητή…. Με κοίταξε σαν να μου έλεγεκαι ΄τώρα τι κάνουμε??΄ συνεχίσαμε αλλά γρήγορα μας έπιασε ένα γκρουπ με περίπου14 αθλητές. Να φεύγουν αθλητές από όλες τις μεριές του δρόμου και δεν υπήρχε στιγμή που να μην ήταν κάποιος ξεκολλημένος, εγώ κρατιόμουν και περίμενα λίγο, εκεί κάπου συνειδητοποίησα ότι θα με περνούσαν αθλητές που μέχρι τότε δεν είχαν κάνει τίποτα στον αγώνα…….Οπότε ξεκίνησα να μπαίνω ξανά και ξανά και ξανά…… σε επιθέσεις. Το γκρουπ που έφτασα στον τερματισμό ήταν για την 17^η μέχρι την 29^η θέση και βγήκα23 γενικά ( οι πρώτοι 30 παίρνουν βαθμούς ). Τελικά δυο αθλητές από το ξεκόλλημα που ήμουν έφτασαν μαζί στο τέλος και έλυσαν τις διαφορές στο τελικό σπριντ, τα νούμερα2 και 64 όπου μας τα είχαν αναφέρει την προγουμενη μέρα σαν τα φαβορί από την ομάδα,και οι δυο πρώην επαγγελματίες ο ένας 12 και ο άλλος 7 χρόνια μεγαλύτεροι από έμενα,αλλά και οι δυο είχαν μείνει στο παρελθόν εκτός του αθλήματος λόγο χρήσης απαγορευμένων ουσιών.

Μετά τον τερματισμό με περίμενε μια καρέκλα στο γρασίδι με τα πράγματα μου διπλά και μια παγωμένη Coca Cola στο μπράτσο της, πλύθηκα και πήραμε τον δρόμο της επιστροφής… Μόνο ευχαριστημένος μπορώ να είμαι από τον πρώτο αγώνακυπέλλου Γαλλίας ( Cup De France ). Επόμενος αγώνα μου είναι είναι στις 8 του μηνά, ο καιρός εδώ έχει γίνει καλύτερος…

Καλο μηνα, τα λέμε σε περίπουμια εβδομάδα..A bientot

Prix du Carnaval και Grand Prix de Montfort-le-Gesnois

Πέμπτη 19 Απριλίου
Στις 16.00 το μεσημέρι ξεκινήσαμε για την πολη της Cholet,ο αγώνας που θα τρέχαμε λέγονταν Prix du Carnaval Cholet και ήταν νυχτερινό criterium 85χλμ(50 στροφές των 1,8 χλμ) και τρέχαμε 137 αθλητές. Εγώ και οι συναθλητές μου θα τρέχαμε όσο ποιο δυνατά γινόταν γιατί θα ήταν μια δυνατή προπόνηση ενόψει το κυπέλλου Γαλλίας.Η διαδρομή θύμιζε κάτι από το τρενάκι του λούνα Παρκ με πολλές κλειστές στροφές μια απότομη κατηφόρα και ένα δυναμικό ανηφορακι περίπου 250-300 μετρά κάπου στην μέση κάθε στροφής.
http://www.velo-ouest.com/cholet-gp-...123j-2012.html

Ο αγώνας ξεκίνησε στις 20.00 και τελείωσε όταν πια είχε νυχτώσει λίγο πριν τις δεκα..9 άτομα ήταν ξεκολλημένα και μετά εγώ με το κύριος γκρουπ που πρέπει να είχε μείνει κάτι λιγότερο από το μισο..Εγω δεν ήμουν και στην καλύτερη δυνατή θέση στο τέλος και είχα δουλέψει αρκετά σε όλο τον αγώνα οπότε τερμάτισα 27^ος .Φτάσαμε σπίτι στις12.30 περίπου, αφού ο τερματισμός του αγώνα απείχε 1,5 με 2 ώρες από το διαμέρισμα,ένα μπάνιο και λίγο γάλα και μετά κατευθείαν ύπνος!!

Κυριακή 22 Απριλίου
Στις 11.00 ήμουν στο αμάξι για τον αγώνα Grand Prix de Montfort-le-Gesnois, ο αγώνας ήταν 116χλμ (16 στροφές των 7,8χλμ) και στην λίστα εκκίνησης βρίσκονταν 197 αθλητές.. Λίγα δευτερόλεπτα μετά την εκκίνηση άρχισε να βρέχει πολύ δυνατά, και λίγο πριν την ολοκλήρωση της δεύτερης στροφής έγινε μια μεγάλη πτώση (περίπου 50 αθλητές έπεσαν) οι περισσότεροι από αυτούς δεν έχασαν επαφή με το γκρουπ αλλά κάποιοι πρέπει να χτύπησαν σοβαρά αφού ήρθε ασθενοφόρο να τους πάρει. Μέχρι την μέση του αγώνα περίπου όλα έμοιαζαν καλά αν εξαιρέσουμε το κρύο και την βροχή που δεν είχε σταματήσει και είχε αρχίσει να με ταλαιπωρεί.Στο τέλος καταλήξαμε να είναι 3 άτομα ξεκολλημένα μετά ένα γκρουπ με περίπου 19αθλητές που ήταν περίπου 20 δευτερόλεπτα μπροστά μας τις τελευταίες 2 στροφές αλλά δεν τους πιάσαμε ποτέ.

Έτσι βγήκα24^ος και έβγαλα τα πρώτα μου χρήματα από μια δεύτερη θέση στο πρώτο σπριντ ευθείας, πιστεύω ότι ήταν αρκετά καλά αφού ήταν ένας αγώνας που μόνο τις τελευταίες 2 ή 3 στροφές δεν έβρεχε, ήταν αρκετά γρήγορος 42 km/h μέση ταχύτητα και τερμάτισαν λιγότεροι από 60 αθλητές….

Το Σάββατο θα ξεκινήσουμε για έναν από τους σημαντικότερους αγώνες της φετινής χρονιάς το πρώτοCup De France ( Κύπελλο Γαλλίας ),που ξεκάνει την Κυριακή αλλά θα φύγουμε από το διαμέρισμα νωρίς το πρωί του Σαββάτου γιατί απέχει περίπου400 km…
Τα λέμε πολύ σύντομα… bon journee

Maillot des jeunes Cerisy Belle Etoile

Maillot des jeunes Cerisy Belle Etoile και Louisfert

Λίγες ώρες μετά που ανέβασα το τελευταίο άρθρο μου ,πήρα την απόφαση να έρθω πίσω στην Ελλάδα για μερικές μέρες κοντά στην οικογένεια και τους φίλους μου... Αφού πήρα και το ελεύθερο από την ομάδα ξεκίνησα νωρίς το πρωί της Τρίτης αμέσως μετά από ένα δυνατό διήμερο αγώνων την Κυριακή και η Δευτέρα!! Αλλά ας πάρω τα πράγματα με την σειρά που μου συνέβησαν.....

Κυριακή 8 Απριλίου

Ο αγώνας λεγόταν Maillot des jeunes Cerisy Belle Etoile  και ήταν 120 χλμ σε μια κυκλική διαδρομή (12 στροφές των 10 χλμ ),από υψομετρικής πλευράς ο αγώνας είχε ελάχιστη ευθεία, κάπου στην μέση της διαδρομής είχε μια ανηφόρα περίπου 1 χλμ και τα τελευταία 600 μέτρα ιδιαίτερα δύσκολα αφού τα 450 ηταν  ανηφορικά με μεγάλη κλήση και έπειτα ακολουθούσε μια δεξιά στροφή όπου βρίσκονταν ο τερματισμός.

Τρεις αθλητές ήταν 1 και 45 μπροστά από εμάς μέχρι 55 χλμ από το τέλος εκεί κάπου ήταν που επιτέθηκα και κατάφερα να αποστάστε με αλλά 8 άτομα!! Δυο στροφές αργότερα είχαμε διάφορα 1 και 15 λεπτά από το κύριος γκρουπ και διάφορα μικρότερη του Ενός λεπτού από του ξεκολλημένους αλλά πιστεύω θα ήταν ακόμη μικρότερη αν δούλευαν ολοι σε αντίθεση με ποτέ που όλη την δουλειά την έκανα εγώ και αλλά 4ς..

Δυο στροφές πριν την ολοκλήρωση του αγώνα σταμάτησαν όλοι να τραβάνε μπροστά και άρχισαν οι επιθέσεις ιδιαίτερα στα ανηφορικά κομμάτια της διαδρομής, τελικά φτάσαμε 5 άτομα από τα 9 μαζί στον τερματισμό και βγήκα τελευταίος από το γκρουπ μου. Γενικά στον αγώνα ήμουν 9ος αφού ήταν 3 μπροστά μας μετά ένας ακόμη αθλητής μόνος του και έπειτα εγώ με αλλά 4 άτομα... Μετά τον αγώνα κατάλαβα ότι ήταν η Κυριακή του Πάσχα για του καθολικούς όμως δεν έγινε τίποτα ιδιαίτερο, δεν γιόρταζε κανείς και γενικά ήταν μια συννεφιασμένη Κυριακή σαν όλες τις υπόλοιπες...

Δευτέρα 9 Απριλίου

Εκείνη την μέρα ξεκίνησα τον αγώνα με το όνομα Louisfert , ο αγώνας ήταν 130 χλμ κυκλικής διαδρομής (17 στροφές των 7 χλμ) και δεν έμοιαζε με τον αγώνα της Κυριακή αφού αυτός ήταν μόνο ευθεία χωρίς σχεδόν καμία υψομετρική διάφορα.Αυτο που πιστεύω θα παρατήρησαν όλοι οι αθλητές ήταν τα χρηματικά έπαθλα για τα σπριντ ευθείας και τα πρεμιερ σπριντ ( κάποιες φορές όταν είναι κάποιοι ξεκολλημένοι , ο εκφωνητής του αγώνα σηκώνει την σημαία για να σπρινταρει το γκρουπ και να προσφέρουν θέαμα στους θεατές, ο νικητής καθενός τέτοιου σπριντ μετά το τέλος του αγώνα περνάει χρήματα από την διοργάνωση ). Εκείνη την μέρα τα πριμ συνολικά ξεπερνούσαν τα 1500 ευρώ και υπήρχε σπριντ σε όλες τις στροφές!!!!

Ο αγώνας άρχισε , από τον ρυθμό και μόνο φαινόταν ότι τα χρήματα δεν απασχολούσαν μόνο εμένα και τους συναθλητές μου... χααχ.Πριν το πρώτο σπριντ είχαν ξεκολλήσει 2 άτομα και λίγο πριν τα 800 μέτρα ξεκόλλησα μόνος τους " έπιασα" και κέρδισα το πρώτο σπριντ. Μετά έμεινα στο γκρουπ αφού είχαν ξεκολλήσει με αλλά 18 περίπου άτομα δυο από τους συναθλητές μου ( ένας Γάλλος και ένας Λιθουανος )!! Κάπως έτσι συνέχισε για μένα ο αγώνας, μέχρι τις δυο στροφές από το τέλος και την προτελευταία που κέρδισα δυο συνεχόμενα πρεμιερ σπριντ..

Στο τέλος δεν κυνηγησα για κάποια καλή θέση αφού ήταν περίπου 20 άτομα ξεκολλημένοι. Το " αστείο" της ημέρας συνέβη όταν πήγα να παραδώσω το νούμερο μου και να πάρω τα χρήματα που νόμιζα ότι είχα κερδίσει.... Δεν υπήρχε φάκελος για μένα, ρώτησα για το τη γινόταν αλλά άκρη δεν έβγαλα,όλοι σπρινταραν και όταν κέρδισα το προτελευταία σπριντ άκουσα το όνομα μου από τα ηχεία που ήταν στον τερματισμό. Έπειτα γυρίσαμε στις 20:15 περίπου στο διαμέρισμα και μετά από δυο ώρες ξεκίνησα να ετοίμαζω την βαλίτσα μου για το ταξίδι, δεν πήρα μαζί μου ποδήλατο και από ρούχα μόνο τα πολύ χειμωνιάτικα που πλέον δεν μου χρειάζονται : ) Στις 5:00 το πρωί της Τρίτης ξεκίνησα από το διαμέρισμα της ομάδας μαζί με τον συναθλητή από την Λιθουανία Andrius για τον σταθμό των τρένων της πόλης του Laval που είναι 30 χλμ μακριά. Ο καιρός ήταν χάλια με πολύ βροχή και θερμοκρασία κάτω από 5c βαθμούς !! Από τον σταθμό πήρα την ταχεία TGV με προορισμό τον σταθμό Paris Mompargne μέσα στην καρδιά του Παρισιού!! Από εκεί πήρα λεωφορείο για να πάω στο αεροδρόμιο Charls De Gaul, το λεωφορείο διέσχισε κατά μήκος το Παρίσι που εκείνη την μέρα δεν είχε ιδιαίτερη κίνηση. Από εκεί μετά από τρεις ώρες αναμονή σκοτώνοντας την ώρα μου στα καταστήματα του αεροδρομίου, ξεκίνησα για την Αθήνα και από εκεί πέταξα για Χανιά όπου έφτασα στις 19:45 περίπου. Στο αεροδρόμιο με περίμεναν δυο καλοί φίλοι και μετά φάγαμε όλοι μαζί Σπίτι μου.. Οι μέρες κοντά στην οικογένεια και στους φίλους μου πέρασαν απίστευτα γρήγορα με αρκετή ψυχολογική και σωματική ξεκούραση και με ένα Πάσχα που σίγουρα δεν θύμιζε τίποτα αυτό την προηγούμενη βδομάδας στην Γαλλία !!

Οι επωμένοι 2,5 μήνες στην Γαλλία είναι γεμάτοι αγώνες μεταξύ αυτών 3 αγώνες Cup De France ( κύπελλο Γαλλίας ) για ομάδες τρίτης κατηγορίας, με τον πρώτο στις 29 αυτόυ του μήνα!!!! Αυριο ξεκιναω νυχτερινο αγωνα Criterium ωρα εναρξης 20.00 και 90 χλμ και την Κυριακη αγωνα αντωχης με 200 ατομα στην εκκινηση...

Τα λεμε συντομα..au revoir ; )

Grand Prix U και La Coulanaise !!

Αυτήν τη εβδομάδαδεν έχω να γράψω και πολλά νέα μιας και ήταν μια τόσο παράξενη εβδομάδα με αρκετές ατυχίες…. Αλλάας πάρω τα πράγματα με την σειρά που συνέβησαν..
Τέταρτη 28 Μάρτιου
Άλλο ένα πρωινό στο αμάξι με προορισμό για άλλη μια φοράτην Βρετανη,ο αγώνας που θα ξεκινούσα εγώ και η ομάδα μου λεγόταν GrandPrixUelitecategorie.Η ατμόσφαιρα μόλις φτάσαμε στο σημείο εκκίνηση μύριζεμπαρουτι,αρκετες ομάδες πρώτης κατηγορίας και αρκετοί αθλητές από τις γαλλικές continentalέδιναντο πάρων.. Υπήρχαν 4 σπριντ ανάβασης για τα 140χλμ του αγώνα, όλα έδειχναν καλάμέχρι που στο68ο χιλιόμετρο έκοψε το συρματόσκοινο του πίσω σασμάν μου και αναγκάστηκαέμεινα εκτός του αγώνα.

Τα υπόλοιπα72 χλμ τα πέρασα στο αμάξι και δεν μπορώ να πω ότι μου άρεσε ιδιαίτερα ..αφού έβλεπατον αγώνα να εξελίσσεται και γω να είμαι έξω από αυτόν.Θα προτιμούσα να ήμουνσε κακή μέρα, να έμενα από δυνάμεις και να τερμάτιζα 10 ή 20 λεπτά πίσω από το πρώτογκρουπ.Η ομάδα που ξεχώρισε ήταν αυτή της RoubaixLilleMetropoleπου έκαναντο ένα τρία .Οι επόμενες μέρες μου κύλισαν ήρεμα ώσπου να έρθει η Κυριακή καινα πάρουμε τον δρόμο για την πολη με την ονομασία Coulaines 70χλμαπό το διαμέρισμα που μένω για έναν αγώνα eliteκατηγορίαςμε την ονομασία LaCoulanaise..200 άτομα στην εκκίνηση 171 χλμ,7 σπριντ ανάβασης τοπρώτο μόλις στο 16^ο χλμ.Τα 146 θα ήταν ένας μεγάλος κύκλος με αφετηρίακαι τερματισμό στην πολη που προανέφερα και στην συνεχεία 5 στροφές των 5 χλμ

Ο ρυθμός στα3 πρώτα σπριντ δηλαδή μέχρι το 57^ο χλμ ήταν σκέτη τρελά… αλλά αυτό ίσχυεγια όλους ,το 4^ο ήμουν αρκετά μπροστά και ένιωθα ποιο δυνατός από πριν, έτσι είχα αντιμετωπίσω ακόμα ένα σπριντ αφούτα τελευταία δυο ήταν μέσα στο circuit.Όλα πήγαν καλά και φτάσαμε όλοι μαζί στην πολη μεμονο7-8 άτομα ξεκολλημένα και ακόμη 5 λίγα δευτερόλεπτα μπροστά από το κυρίωςγκρουπ.Οσα δεν μου είχαν συμβεί στα 146χλμ μου συνέβησαν στα τελευταία 25..μια μικρήπτώση στην πτωση στροφή και δυο κράμπες 2 στροφές αργότερα όταν είχε ξεκινήσειτα παιχνίδι για την διεκδίκηση των θέσεων για το τελικό σπριντ.Παρολα αυτά ήμουνακόμη σε καλή θέση και είχα αρχίσει να πιστεύω ότι το απόγευμα μου ίσως να τέλειωνεμε έναν καλό τρόπο αφού είχαμε πιάσει το ξεκόλλημα που ήταν μπροστά .Και μόνο 7 ή 8κατάφεραν να διατηρήσουν το προβάδισμαπου είχαν… Όλα αυτά μέχρι πριν μπούμεγια τελευταία φορά στην δεξιά στροφή μου είχε την ταμπέλα για τα τελευταία 1500μετρα,εκει κάπου ήταν που είδα κάτι που σίγουραθα το θυμάμαι για αρκετό καιρό…… ένα σταισον αμάξι να προσπέρνα τους εθελοντέςπου έλεγχαν την διαδρομή και να μπαίνει μέσα σε αυτή.Ηταν σκέτη καταστροφη,δυο αθλητέςέπεσαν στην κυριολεξία πάνω στο αμάξι και μετά από μια πτήση λιγον δευτερόλεπτων βρεθήκαν στοπεζοδρομιο.Εμεις πέσαμε στα φρένα και πήγαμε να περάσουμε από τα δεξιά έτσι έχασατην θέση που είχα… προσπάθησα να ξανά, αλλά είχαν τελειώσει όλα για εκείνη την Κυριακή. Δεν υπήρχεπια για μένα κανένα νόημα αφού οι θέσεις για τους πρώτους 20 είχαν κλίσει, δεν προσπαθώγια την 35 ή την 50 αφού δεν έχει και κάποιαδιάφορα. Η τροπή του πηρέ ο αγώνας δεν μπορούσα να ότι μου άρεσε ιδιαίτερα αλλάτο μόνο που μπορώ να κάνω είναι να περιμένω την επομένη ευκαιρία που θα βρεθείστον δρόμο μου!! Νικητής του αγώνα ο Guillaume Le Floch που πέρυσι αγωνιζότανμε την ομάδα της Europe car..

Τώρα μένω μονόςμου στο δωμάτιο όπως ακριβώς τις πρώτες μου μέρες εδώ στην Γάλλια, από την μια δεν μου αρέσεικαι πολύ γιατί δεν έχω να μιλώ με κάποιονστο δωμάτιο αλλά από την άλλη υπάρχει περισσότερη ησυχία αφού μέχρι και πριν μερικέςμέρες νόμιζα ότι μοιραζόμουν τα δωμάτιο με τον Tiesto.Την Κυριακή 8 Απριλίου ξεκινώ έναν ακόμηαγώνα κατηγορίας elite nationale για αθλητές κάτω των 23 (Under 23) και την Δευτέρα που είναι εθνικήεορτή εδώ ξεκινήσω έναν αγώνα 1-2-3 κατηγορίας
Eλπίζω όλανα είναι καλά με τους αθλητές που είχαν ατύχημα την Κυριακη,τα επόμενα νέα μουσε περίπου σε μια εβδομάδα…       

La Flèche d'Armor

Σάββατο πρωί όλα έτοιμα και γω μαζί με τους συναθλητέςμου για ένα ακόμα άλλη μια φορά στο αμάξι με προορισμό την Βρετάνη για τον αγώναγια ομάδες 1-2-3 κατηγορίας La Flèche d'Armor.Ο αγώνας ήταν 3 εταπ σε δυομερες(Σαββατο 116χλμ,Κυριακη 7,8χλμ χρονόμετροπρωί και 117 το μεσημέρι) και έλαβαν μέρος19 ομάδες από 5 αθλητές η κάθε μια αγώνας του Σαββάτου είχε τέσσερα πριν ευθείαςκαι αλλά τόσα αναβαση,Κυνηγησα το πρώτο σπριντ ανάβασης αλλά ήρθα 5^οςοπότε δεν πηρά κανέναν βαθμό και λίγο πριν το 30^ο Χλμ ήμουν σε ένα δυνατόξεκόλλημα αλλά μας ‘έπιασαν’ ένα Χλμ πριν το 1^ο σπριντ ευθειας.Ετσι έμεινα κρυμμένος μέσα στο πελοτονκαι θα περίμενα μέχρι να μπούμε στα τελευταία χιλιόμετρα μέσα στην πολη που υπήρχετο circuit..Κατάφερα να είμαι με το κυρίως γκρουπ όταν μπήκαμεστην πολη,μπροστα ήταν 5-6 άτομα στα 35 δευτερόλεπτα αλλά ήταν η ώρα οι ποιο δυνατέςομάδες να αλλάξουν τα πράγματα μπαίνοντας μπροστά και επιβάλλοντας τον δικότους ρυθμο.Λιγο πριν να ολοκληρώσουμε τον πρώτο γύρο μετά από ένα πολύ απότομο φρενάρισμαέπεσα με μεγάλη ταχύτητα πάνω στον ποδηλάτηπου ήταν μπροστά μου και κατέληξα ξαπλωμένος με την πλάτη μέσα σε ένα βαθύ χαντάκιστα αριστερά του δρομου.Μετα την πτώση άνοιξα τα μάτια μου και είδα να είναι πάνωμου το ποδήλατο μου Πολωνός συναθλητής ,το ποδήλατο του και ίσως ένα ακόμηατομο.Σηκωθηκα γρήγορα για να μην χάσω το γκρουπ όμως το ποδήλατο μου δεν ήταν στην καλύτερη δυνατή κατάσταση αφού είχεστραβώσει το τιμονι,ειχα μπροστά λάστιχο οπότε περίμενα το αμάξι της ομάδας πουθα μου έφερνε το ποδήλατο ρεζερβα!!Τελικα τερμάτισα το 1^ο εταπ με 7 λεπτάκαι 35 δευτερόλεπτα πίσω από το γκρουπ.Μολις πέρασα για τελευταία φορά την γραμμήτου τερματισμού πηρέ ο Michael(μηχανικός στην ομάδα μου) το ποδήλατο μου,εκει με περίμενεκαι ο γιατρό του αγώνα για να με εξετάσει στο ασθενοφορο.Για καλή μου τύχη μιλούσεαγγλικα,περπατουσα με ποδηλατικά παπούτσια ανάμεσα στους αθλητές και στο κοινό φορώνταςρούχα γεμάτα λασπες,τα χεριά και τα πόδια μου ήταν κόκκινα και έτσουζαν επειδήόταν έπεσα στο χαντάκι ήταν γεμάτο λάσπες και τσουκνηδες.

Αφου περπατούσαμεμέχρι το παρκινγκ των ομάδων δεν έβλεπα πουθενά το αθενοφορο,ετσι εξήγησα στον γιατρόότι ήμουν καλά και πήγα στο αμάξι της ομάδας για να πάω στο ξενοδοχειο….για αυτήνμου την συμπεριφορά η ομάδα μου πηρέ παρατήρηση από την διοργάνωση του αγωνα…εδώόταν έχεις κάποιο ατύχημα είσαι υποχρεωμένος να μείνει και να σε εξετασουν!!Τοξενοδοχειο ήταν ακριβώς διπλά στις ακτές του ατλαντικού ωκεανού έτσι μετά το βραδινόπήγαμε για λίγα λεπτά μέχρι εκει.Το άλλο πρωί η ώρα είχε αλλάξει και στις8και45 έπρεπε να ήμουν στην εκκίνηση για να ξεκινήσω τα 7,8 Χλμ χρονομέτρου ήλιοςδεν φαινόταν πουθενά υπήρχε πολύ πυκνή ομίχλη και αρκετά χαμηλήθερμοκρασια,αφου είχα μείνει αρκετά πίσω στην γενική δεν θα έπρεπε να να πιέσωπολύ στο χρονόμετρο γιατί δεν είχε κάποιο ιδιαίτερο νόημα .Στην διάρκεια του αγώναπραγματικά δεν έβλεπα σχεδόν τίποτα και ευτυχώς ο αγώνας είχε λίγες στροφές .Κάποιες στιγμές ήταν τόσο πυκνήη ομίχλη που το μόνο που έβλεπα ήταν το φως της μηχανής που με συνοδευε.Εκανατα 7,8 χλμ σε 10και50 λεπτά και ήμουν 1και30 από τον νικητή του αγώνα που έτρεχεμε ποδήλατο χρονόμετρο και με καλύτερες συνθήκες αφού μετά καιρός ήταν πολύ καλυτεροςΑφου τερμάτισα περίμεναλίγα λεπτά έναν ακόμα συναθλητή μου να πάμε μαζί πίσω στο ξενοδοχείο για λίγη ξεκούρασημέχρι το μεσημεριανό εταπ.

Ενα μπάνιο, λίγα ζυμαρικά στις 11και30 και στις 13.00 ήμασταν πάλι με τα ποδηλατικά ρούχαέτοιμοι να πάμε στην διαδρομή του αγώνα που ήταν περίπου 25- 30 λεπτά με τα ποδήλατοαγώνας ξεκίνησε και δεν είχε καμία σημασία να κυνηγούσαμε τα ενδιάμεσα σπριντ αφούδεν είχαμε βαθμούς από την προηγούμενη μερα.Εκεινη την μέρα την ζωή μας την έκανανποιο εύκολη οι ομάδες που ήταν που είχαν αθλητές μπροστά στην γενική αφού μπήκανμπροστά και έδωσαν τον δικό τους ρυθμό χωρίς να είμαστε αναγκασμένοι να μπαίνουμεστα ξεκολλήματα τουλάχιστον για τα πρώτα 60 χλμ!!Μετα προσπάθησα 2 φορές να ακόλουθησωκάποιο ξεκόλλημα αλλά δεν υπήρχε περίπτωση να φύγει κάποιο ξεκόλλημα αν δεν το ήθελανοι ομάδες που ήταν μπροστά. Μπήκα στο τελικό circuitμε το κυρίωςγκρουπ που ήταν 4,2χλμ με ελάχιστη ευθεία και για άλλη μια φορά τα τελευταία600 μετρά ανηφορικα!!Ο ρυθμός σε όλη την διαδρομή ήταν αρκετά δυνατός αφού κάποιοιπροσπαθούσαν να ξεκολησουν,εκανα και γω την προσπάθεια μου αλλά το μετάνιωσα αφού μας‘έπιασαν λίγο πριν την δεύτερη στροφή και μετά δυσκολεύτηκα πολύ να ξαναμπώγκρουπ. Λίγο πριν μπούμε στην τελευταία στροφή ήρθαν μπροστά μου δυο από τους συναθλητέςμου για να με αφήσουν μπροστά σε όσο το δυνατόν καλύτερη θέση για το τελευταία 600 μετρα. 

                                                        

.Ημουν αρκετάμπροστά και ακλουθούσα μόνο ροδές μέχρι τα 170 μετρά περίπου πριν το τέλος όπουσηκώθηκα και τα έδωσα όλα μέχρι την γραμμή του τερματισμου.Τελικα ήρθα 4^οςστο πριν και 7^η θέση γενικά αφού ήταν 3 άτομα ξεκολλημένα με διάφορα16 δευτερολεπτα!!Ηταν η πρώτη μου φορά στην 10αδα στην Γάλλια μιας και την προηγούμενηεβδομάδα ήμουν 13^ος,ευτυχως ήμουν τυχερός και δεν χτύπησα μετά από αυτήτην άσχημη πτωση.

Μετα τον τερματισμό πήραμε τον δρόμο της επιστροφής για την Maryanne.Χτες και σήμερα έκανα δυο μικρές προπόνησηςκαι ξεκουράστηκα όσο το δυνατόν περισσότερο απολαμβάνοντας τις μέρες χωρίςαγωνες.Τωρα ήρθε η ώρα να ετοιμάσω τα πράγματα μου και το ποδήλατο μου αφού σε λίγεςώρες θα είναι κάτω από το σπίτι το αμάξιτης ομάδας για να φορτώσουμε αφού αύριο το πρωί ξεκινάμε για έναν αγώνα Elite κατηγορίας στην Βρετάνη με την ονομασίαGrand Prix U και επόμενος αγώνας είναι την ερχόμενηΚυριακη,κατηγοριας Elite!!
Ώρα να ετοιμαστώ για αυριο,τα λέμε την επόμενη εβδομάδα

Circuit du Pays de-Perche Craon ΚαιGrand Prix de Mortagne-au

Circuit du Pays de-Perche Craon ΚαιGrand Prix de Mortagne-au
Μέρα χωρίςποδήλατο σήμερα και περνάω την ώρα μου γράφοντας για τους δύο αγώνες για ομάδεςκατηγόριας 1-2-3 (Circuit du Pays de Graon,Grand Prix de Mortagne-au-Perche)που έλαβα μέρος την Κυριακή και την Δευτέρα αντίστοιχα.
O πρώτοςαγώνας Circuit du Pays de Graon ξεκινούσε την Κυριακή το μεσημέρι. Ο καιρός έδειχνεαπό το Σαββάτο ότι δεν θα είναι σύμμαχος αφού σχεδόν σε όλη την διάρκεια τηςπροπόνησης μια μέρα πριν τον αγώνα έβρεχε.
Στην εκκίνηση ήμουν από τους λίγους που θα ξεκινούσανμε κοντό κολάν-γάντια, χωρίς καπέλο-καλύμματα παπουτσιών και όλα αυτά με τοθερμόμετρο να δείχνει 8c και να βρέχει ήρεμο ρυθμό.
Οαγώνας ήταν 130 χλμ με 4 ανηφορικά σπριντ,5 σπριντ ευθείας και πολλά πάνω-κάτω με πολύ δυνατό άνεμο σε όλη την διάρκειατου. Η δουλειά εμένα και των άλλων 4 συναθλητών μου ήταν να μπει κάποιος απόεμάς στην επίθεση με τους αθλητές που θα έμπαιναν πρώτοι στο circuit στην πόλη του Graon. Πολλές και δυνατές ήταν οι προσπάθειες μας παρά το δυνατό ρυθμό αφού θυμάμαι ότι κοίταξαστις 1 και 40 ώρες το polar και είχαμε 46.2 μέση ταχύτητα! Έπειτα είχα αρχίσεινα νιώθω για τα καλά το κρύο και κάπου εκεί έχασα μαζί με άλλα 9 άτομα επαφή μετο κυρίως γκρουπ. Ευτυχώς για εμένα οι 4από αυτούς ήταν από την ίδια ομάδα και έτσι χρειάστηκε ελάχιστα να δουλέψω μπροστά.
Μέτα από 15 λεπτά αρχίσαμε να βλέπουμε πάλι τοπρώτο γκρουπ αφού μόλις είχε φύγει το ξεκόλλημα και οι ομάδες που είχαν άτομαμέσα σε αυτό είχαν μειώσει τον ρυθμό. Κανείς από την ομάδα μου δεν ήταν μέσα σεαυτό οπότε 2 άτομα από εμάς πήγαν να δουλέψουν μπροστά μαζί με άλλα 4 άτομα απόμια άλλη ομάδα που βρισκόταν στην ίδια κατάσταση !! Μέχρι να οργανωθούν όμως η διαφορά ήταν στο 1και 45 λεπτά, ήξερα ότι είναι μεγάλη και ότι στο ξεκόλλημα ήταν 8 άτομα μελιγότερο από 40 χλμ για το τέρμα. Εκεί κάπου ξανάρχισε να βρέχει και να πέφτειχαλάζι με απίστευτα δυνατό ρυθμό, λίγα λεπτά μετά με ʽέπιασε ʼ μπροστά λάστιχο, σταμάτησα δεξιά στον δρόμο και ευτυχώςτο αμάξι της ομάδας ήταν αρκετά μπροστά. Μου άλλαξαν ρόδα και με έσπρωξε δυνατά για να ξανά-ξεκινήσω..Ακλούθησαμονό το αμάξι τη EC Mayenne γιατί με τέτοιο καιρό δεν ήθελα να μπω πίσω από κάποιοαμάξι που δεν θα με είχε δει. Τα πόδια και τα δάκτυλα μου πονούσαν πολύαπό το χαλάζι και το κρύο και με δυσκολία πατούσα φρένο, τα παπούτσια μουγεμάτα νερό και εγώ να ακλουθώ ένα αμάξι που πήγαινε σαν τρελό προκειμένου ναφτάσω στο γκρουπ. Τελικά λίγο πριν μπούμε στην πόλη να κάνουμε τις 4 στροφές τουcircuit ήμουν μαζί με το κυρίως γκρουπ με διαφορά μόνο 1 λεπτό από τουςξεκόλημενους.

Τοcircuit στην πόλη ήταν 4 χλμ κατηφόρα μετάτην εκκίνηση, λίγη ευθεία και το τελευταία 900 μέτρα ανηφορικά με αρκετά μεγάληκλίση. Φτάσαμε όλοι μαζί στο τέρμα και κατάφερα να βγω 5^ος στο σπριντ και 13^ος γενικά. Μετά ακλούθησεένα γρήγορο πλύσιμο και κατευθείαν σπίτι!!


Τοάλλο πρωί είχαν φύγει τα σύννεφα και ο ήλιος είχε κάνει την εμφάνιση του, οαγώνας της Δεύτερα Grand Prix de Mortagne-au-Perche ήταν ένα δεξιόστροφο circuitτων 3 χλμ και θα κάναμε 30 στροφές.

Μέτατην εκκίνηση έπιανε κατευθείαν κατηφόρα μετά ευθεία που δεν υπήρχε τίποτα γύρωπου να μας προφυλάξει από τον αέρα. Τα τελευταία 1100 μετρά ανηφορικά μετελείωμα 300 μέτρα με αρκετά μεγάληκλίση που όσο κυλούσε ο αγώνας κάθε φορά μου φαινόταν μεγαλύτερη αχαχα. Αφούξεκινήσαμε στις πρώτες 8 στροφές ο ρυθμός ήταν πολύ δυνατός και 2 στροφέςαργότερα έγινε μια επίθεση από 8 αθλητές που κράτησε μέχρι το τέλος.

Έφτασαστο τέλος με άλλους 10 αθλητές και μπροστά ήταν ακόμα 12 και έτσι βγήκα 22ος…

Συνολικάτο αγώνα τερμάτισαν λιγότεροι από το 1/3 των αθλητών και αυτό δείχνει ότι ήταν δύσκοληδιαδρομή και δυνατός ρυθμός. Μετά από 1 και 30 ώρες ήμουν πάλι σπίτι και ήτανώρα για ένα καλό βραδινό και λίγες μέρεςξεκούρασης..Το Σαββατοκύριακο τρέχω La Flèche d'Armor 3 αγώνες σε μορφή γύρου στην Βρετάνη, Σάββατο116χλμ και την Κυριακή το πρωί 7,5χλμ χρονόμετρο και το μεσημέρι 118χλμ…

Τα λέμε,και μέχρι τότε……Bon Courage !!!!!

Etoile de Tressignaux και Nantes-Segre!!

Σαββατο 3 Μαρτίου
Στις 10:30 το πρωι η ομάδα ήταν έτοιμη να ξεκινήσει για τον επόμενο αγώνα που ήταν 170 χλμ μακρυά στην Βρετάννη. Όταν φτάσαμε στο parking των ομάδων κάναμε κάποιες τελαιυταιες ετοιμασίες και πήγαμε στην γραμμή της προεκκίνησης. Εκείνη την μέρα στην Βρεταννη γινόταν 2 αγώνες με 200 άτομα ο καθένας στην εκκίνηση του!! Ο αγώνας λεγόταν Etoile de Tressignaux ήταν για ομαδες κατηγοριας 1-2-3 και θα κάναμε 116 χλμ σε ένα μεγάλο κύκλο και στην συνέχεια θα διανύαμε 8 φορες ένα μικρό circuit των 4 χλμ , με 6 σπριντ ανάβασης το πρώτο μόλις στο 8ο χλμ και έτσι σκέφτηκα ότι αν κατάφερναν να έμπενα σε ένα απο τα πρώτα ξεκολλήματα για το πρώτο σπριντ θα ήταν καλή ευκάιρια. Λίγο πριν δωθει το σήμα για την εκκίνηση κρατήσαμε ενός λεπτού σιγή...αλλα ακόμη και σήμερα δεν είμαι σίγουρος για ποιον λόγο. Έχοντας μια απο τις πρώτες θέσεις στην εκκίνηση ήμουν σε σχετικά πλεονεκτική θέση για να μπω ή να δημιουργήσω ένα ξεκολλημα....μετα την πιστολιά της εκκίνησης δεν πρέπει να πέρασαν 5 δευτερόλεπτα και η πρώτη επίθεση ήταν πλέον γεγονός . Έπειτα απο λίγα λεπτά καθώς το γκρουπ κινόταν με μεγάλη ταχύτητα έκανα την κίνηση μου λίγο μετα την μέση ένωση ανηφορικου κομματιού, με ακολούθησαν περίπου 12 άτομα και οι περισσότεροι απο δυνατές ομάδες αλλά δεν ήταν και τοσο συνεργάσιμοι μόνο 2 ή 3 άτομα άλλαζαν μέσα στο ξεκόλλημα.                                                                                                                 

Τα χιλιόμετρα περνούσαν δεν κατάφερα να είμαι στους αποσπασμένους στο 8 χιλιόμετρο...αλλά συνέχισα να προσπαθώ να μπω στο ξεκολλημα της ημέρας!! Όλα αυτά μέχρι τα πρώτα 45 λεπτα που είχα μπει σίγουρα σε παραπάνω απο δέκα επιθέσεις και όλες ήταν τέρμα γκάζι . Αν συνέχιζα έτσι σιγουρα δεν θα έβγαζα τον αγώνα, οπότε χάθηκα μέσα στο γκρουπ. Ο ρυθμός πιστεύω ότι δεν χρειάζεται να πω ότι ήταν πολύ γρήγορος(μεση ταχυτητα 43,8 με 1100 υψωμετρικα) και αφού είχα χρεωθεί αρκετά απο την αρχή του αγώνα είχα αρχίσει μετα τις 2 ωρες όταν οι πιο ξεκούραστοι εκάναν παιχνίδι,πολλες φορές δούλευα στα κόκκινα για να μην χάσω την ρόδα μπροστινόυ μου όταν πηγαιναμε ένας-ένας στην άκρη του δρόμου... Έφτασα μαζι με το κύρίως γκρουπ στο μικρο circuit όπου πραγματικα δεν υπήρχε ένα σημείο απο τα 4χλμ που να μην υπάρχουν θεατές ειδικά στο ανηφορικό κομμάτι του τερματισμού. Ήξερα οτι ειναι κάποιοι αθλητές μπροστά αλλα δεν ήξερα το αριθμό του. Έτσι 5 στροφές πριν το τέρμα ακολούθησα μια επίθεση που εγίνε ακρίβως μπρόστα μου...και καταλήξαμε μπροστά απο το κυρίως γκρουπ μαζί με άλλα 5 άτομα...πιάσαμε κάποιους που είχαν μείνει απο το δυνατό ξεκόλλημα που ήταν μπροστά μας. Τερμάτισα ανάμεσα στο κυρίως γκρουπ και στους ξεκολλημενους. Το αστείο είναι ότι οταν άλλαζα για να φύγουμε ρώτησα πόσοι ήταν στο ξεκολλημα... Η απάντηση ήταν ότι ήταν 45 άτομα!!!!! Δεν με πείραξε τόσο που ήταν 45 άτομα μπροστά μου όσο το ότι δεν το είδα. Το γκρουπ έμοιαζε τοσο μεγάλο....και χωρίς τα 45 άτομα μέσα του χαχαα. Πήραμε τον δρομο της επιστροφής και για μισή ώρα στο στεσιον όλοι μιλούσαμε για τον αγώνα, αλλα μετα εκλεισα τα ματιά... είχε πια νυχτωσει, ο μόνος ήχος στα αυτιά μου ήταν αυτός της μηχανής του αυτοκίνητου. Φτάσαμε σπίτι στις 21:30, ένα γρήγορο μπάνιο και κάτι ελαφρύ για βραδυνό και κατευθείαν ύπνος . Το άλλο πρωί θα ξεκινούσαμε κατα τις 11:00 για μια μικρή προπόνηση και κάπου στην μέση θα σταματουσαμε σε κάποια μικρή πόλη για καφέ..... ο καιρός όμως είχε άλλη γνώμη αφου μετα απο τα πρωτα 10 λεπτα ξεκίνησε να βρέχει , έτσι κάναμε μόνο την προπόνηση χωρίς στάση για καφέ γυρίζοντας κακήν κακώς στο διαμέρισμα!! Η επόμενη εβδομάδα ευτυχώς ήταν ήρεμη... το σημαντικότερο γεγονός ήταν ότι ανακάλυψα ότι στο ισόγειο της πολυκατοικίας που μένω βρίσκεται το νηπιαγωγείο της πόλης και ότι το παράθυρο μου βλέπει ακριβώς στην αυλή που παίζουν τα παιδιά. Απο τότε σχεδόν κάθε απόγευμα κάθομαι στο παράθυρο με ένα φλιτζάνι τσάι και χαζευω τα παιδάκια μέχρι τις 18:00 που ετοιμάζουμε το βραδυνό...

Κυριακή 11 Μαρτίου

9:15 όλοι ήμασταν στο φορτηγό και στο στέισον της ομάδας για να ξεκινήσουμε για την πόλη της Nantes για ίσως τον βασιλιά των κλασικών αγώνων στη Γαλλία με την ονομασία Nantes-Segre Elite Nationale.Το 1999 είχε κερδίσει τον αγώνα ο Thomas Vockler, το 2001 ο Jeremy Roy και όσοι είχαν κερδίσει τα τελευταία χρόνια ήταν επαγγελματίες.. Ο αγώνας ήταν 160 χλμ με 4 σπριντ ανάβασης και τα τελευταία χλμ θα τα διανύαμε μέσα στην πόλη σε ένα circuit των 4 χλμ. Μπορεί να έτρεχαν οι γαλλικές continental ( Big Mat 93,Veranda Rideu) και αρκετα δυνάτα club 1ης-2ης και 3ης κατηγοριας οπως το club της Europcar Vendee U...αλλα ο αγώνας αυτός είχε περισσότερη σημασία για την τοπική ομάδα 1ης κατηγορίας UC Nantes Atlantique.Είχα κοιτάξει τα περυσινά αποτελέσματα και η ίδια ομάδα είχε την πρώτη και την δεύτερη θέση στην περυσινη έκδοση του αγώνα... Αφου δόθηκε η εκκίνηση άρχισαν πάλι οι επιθέσεις , εγώ ήμουν αρκετά μπροστά αλλα δεν θα έκανα τίποτα στα πρώτα χιλιόμετρα αφού είχα πάρει αυτές τις εντολές αλλα και το μάθημα μου απο την προηγούμενη βδομάδα. Το πρώτο σπριντ ήταν μεσα στο κεντρο μια μικρης πολη που ειχε 600 μετρα με αρκετα μεγαλη κληση στο 48 χλμ. Ήξερα ,ότι είναι ένα άτομο ξεκολημενο αλλα και οι 3 βαθμοί που είχε η δεύτερη θέση δεν μου φαίνονταν καθόλου ασχήμοι!! Έτσι φρόντισα απο πριν να είμαι σε καλή θέση, και στα τελαιυται μέτρα κατάφερα να μπω μπροστα και να περάσω δεύτερος την γραμμή...

 

 Αφου είχαν κυλήσει έτσι τα πράγματα θα έκανα οικονομία και θα προσπαθούσα για τα ενδιάμεσα σπριντ,όμως 11 χλμ περίπου μετα το δεύτερο σπριντ ήταν η ώρα να μιλήσει η ομάδα της Nantes . 17 άτομα απο αυτήν την ομάδα μπροστά ρολόι τέρμα δεξιά στον δρόμο με πολυ δυνατό πλάγιο .

 

 Όλοι ο ένας πίσω απ τον άλλο κάθε τοσο ένας αθλητής απο την Nantes αφού είχα τελειώσει την δουλειά του μπροστά έμενε απο το γκρουπ... 4 χλμ πριν το σπριντ, η Nantes ακόμη μπροστα , δεν μπορώ να πω ότι ήμουν και πολύ άνετος αλλα δεν πιστεύω ότι υπήρχε κάποιος που να πήγαινε με κλειστό το στόμα !! Έτσι άρχισαν να γίνονται 'τρύπες' δυο φορές απο τον μπροστινο μου, αφου τις κάλυψα, βλέπω τα δυο άτομα μπροστά απο το αθλητή που ακολουθουσα να δημιουργούν διάφορα, έτσι άργησαν να αλλάξουν και αφου δεν μπόρεσε ο αθλητής μπροστα μου ούτε εγώ να καλύψει την διαφορά όσο δυνατά και να πηγαίναμε καταλήξαμε να μείνουμε εκτός απο το γκρουπ των αποσπασμένων....

 

 Αν το έβλεπα σαν θεατής, πιστεύω θα φαινόταν σαν η ομάδα της Nantes και τα άτομα που ήταν κολλημένα σε αυτούς, να κινούνται προς τα μπροστά και εμείς πίσω !! Κάλυψαμε τα 160 σε λιγότερο απο 4 ώρες με 1260 υψομετρικα (μεση ταχυτητα 42,1 για τους πρωτους), τερμάτισα 38ος και είμαι αρκετα ευχαριστημένος για αρχή και απο τους δύο αγώνες .Τελίκα η ομάδα της Nantes είχε 7 άτομα στην πρώτη 10δα....Φτάσαμε στο διαμέρισμα 20:40 περίπου...Ο καιρός εδώ είναι απροσδόκιτα καλός αφού βγαίνω μου προπόνηση το μεσημέρι με θερμοκρασία λίγο πάνω απο 23c,εινάι αρκετά καλά γιατί πάω μόνος σε μικρούς δρόμους χωρίς αμάξια..είναι πολύ ισύχα και μου αρέσει αλλά καποίες φορές θα ηθελά να γυρίσω το βλεμά μου και να δω λίγη θάλλασα.!!

 

 Αυτήν την βδομάδα ξεκινάω δυο αγώνες για 1-2-3 κατηγορίες ομάδων. Την Κυριακή και την Δευτέρα 100χλμ circuit 25 στροφές των 4 χλμ που τα 2 απο αυτά είναι ανηφορικα...

Ελπίζω να υπαρχει αρκετή δράση το 3ημερο και να σας μεταφέρω τα νέα μου από την Τρίτη.

Καλό Σαββατοκύριακο και τα λεμε σύντομα..