La Flèche d'Armor

Σάββατο πρωί όλα έτοιμα και γω μαζί με τους συναθλητέςμου για ένα ακόμα άλλη μια φορά στο αμάξι με προορισμό την Βρετάνη για τον αγώναγια ομάδες 1-2-3 κατηγορίας La Flèche d'Armor.Ο αγώνας ήταν 3 εταπ σε δυομερες(Σαββατο 116χλμ,Κυριακη 7,8χλμ χρονόμετροπρωί και 117 το μεσημέρι) και έλαβαν μέρος19 ομάδες από 5 αθλητές η κάθε μια αγώνας του Σαββάτου είχε τέσσερα πριν ευθείαςκαι αλλά τόσα αναβαση,Κυνηγησα το πρώτο σπριντ ανάβασης αλλά ήρθα 5^οςοπότε δεν πηρά κανέναν βαθμό και λίγο πριν το 30^ο Χλμ ήμουν σε ένα δυνατόξεκόλλημα αλλά μας ‘έπιασαν’ ένα Χλμ πριν το 1^ο σπριντ ευθειας.Ετσι έμεινα κρυμμένος μέσα στο πελοτονκαι θα περίμενα μέχρι να μπούμε στα τελευταία χιλιόμετρα μέσα στην πολη που υπήρχετο circuit..Κατάφερα να είμαι με το κυρίως γκρουπ όταν μπήκαμεστην πολη,μπροστα ήταν 5-6 άτομα στα 35 δευτερόλεπτα αλλά ήταν η ώρα οι ποιο δυνατέςομάδες να αλλάξουν τα πράγματα μπαίνοντας μπροστά και επιβάλλοντας τον δικότους ρυθμο.Λιγο πριν να ολοκληρώσουμε τον πρώτο γύρο μετά από ένα πολύ απότομο φρενάρισμαέπεσα με μεγάλη ταχύτητα πάνω στον ποδηλάτηπου ήταν μπροστά μου και κατέληξα ξαπλωμένος με την πλάτη μέσα σε ένα βαθύ χαντάκιστα αριστερά του δρομου.Μετα την πτώση άνοιξα τα μάτια μου και είδα να είναι πάνωμου το ποδήλατο μου Πολωνός συναθλητής ,το ποδήλατο του και ίσως ένα ακόμηατομο.Σηκωθηκα γρήγορα για να μην χάσω το γκρουπ όμως το ποδήλατο μου δεν ήταν στην καλύτερη δυνατή κατάσταση αφού είχεστραβώσει το τιμονι,ειχα μπροστά λάστιχο οπότε περίμενα το αμάξι της ομάδας πουθα μου έφερνε το ποδήλατο ρεζερβα!!Τελικα τερμάτισα το 1^ο εταπ με 7 λεπτάκαι 35 δευτερόλεπτα πίσω από το γκρουπ.Μολις πέρασα για τελευταία φορά την γραμμήτου τερματισμού πηρέ ο Michael(μηχανικός στην ομάδα μου) το ποδήλατο μου,εκει με περίμενεκαι ο γιατρό του αγώνα για να με εξετάσει στο ασθενοφορο.Για καλή μου τύχη μιλούσεαγγλικα,περπατουσα με ποδηλατικά παπούτσια ανάμεσα στους αθλητές και στο κοινό φορώνταςρούχα γεμάτα λασπες,τα χεριά και τα πόδια μου ήταν κόκκινα και έτσουζαν επειδήόταν έπεσα στο χαντάκι ήταν γεμάτο λάσπες και τσουκνηδες.

Αφου περπατούσαμεμέχρι το παρκινγκ των ομάδων δεν έβλεπα πουθενά το αθενοφορο,ετσι εξήγησα στον γιατρόότι ήμουν καλά και πήγα στο αμάξι της ομάδας για να πάω στο ξενοδοχειο….για αυτήνμου την συμπεριφορά η ομάδα μου πηρέ παρατήρηση από την διοργάνωση του αγωνα…εδώόταν έχεις κάποιο ατύχημα είσαι υποχρεωμένος να μείνει και να σε εξετασουν!!Τοξενοδοχειο ήταν ακριβώς διπλά στις ακτές του ατλαντικού ωκεανού έτσι μετά το βραδινόπήγαμε για λίγα λεπτά μέχρι εκει.Το άλλο πρωί η ώρα είχε αλλάξει και στις8και45 έπρεπε να ήμουν στην εκκίνηση για να ξεκινήσω τα 7,8 Χλμ χρονομέτρου ήλιοςδεν φαινόταν πουθενά υπήρχε πολύ πυκνή ομίχλη και αρκετά χαμηλήθερμοκρασια,αφου είχα μείνει αρκετά πίσω στην γενική δεν θα έπρεπε να να πιέσωπολύ στο χρονόμετρο γιατί δεν είχε κάποιο ιδιαίτερο νόημα .Στην διάρκεια του αγώναπραγματικά δεν έβλεπα σχεδόν τίποτα και ευτυχώς ο αγώνας είχε λίγες στροφές .Κάποιες στιγμές ήταν τόσο πυκνήη ομίχλη που το μόνο που έβλεπα ήταν το φως της μηχανής που με συνοδευε.Εκανατα 7,8 χλμ σε 10και50 λεπτά και ήμουν 1και30 από τον νικητή του αγώνα που έτρεχεμε ποδήλατο χρονόμετρο και με καλύτερες συνθήκες αφού μετά καιρός ήταν πολύ καλυτεροςΑφου τερμάτισα περίμεναλίγα λεπτά έναν ακόμα συναθλητή μου να πάμε μαζί πίσω στο ξενοδοχείο για λίγη ξεκούρασημέχρι το μεσημεριανό εταπ.

Ενα μπάνιο, λίγα ζυμαρικά στις 11και30 και στις 13.00 ήμασταν πάλι με τα ποδηλατικά ρούχαέτοιμοι να πάμε στην διαδρομή του αγώνα που ήταν περίπου 25- 30 λεπτά με τα ποδήλατοαγώνας ξεκίνησε και δεν είχε καμία σημασία να κυνηγούσαμε τα ενδιάμεσα σπριντ αφούδεν είχαμε βαθμούς από την προηγούμενη μερα.Εκεινη την μέρα την ζωή μας την έκανανποιο εύκολη οι ομάδες που ήταν που είχαν αθλητές μπροστά στην γενική αφού μπήκανμπροστά και έδωσαν τον δικό τους ρυθμό χωρίς να είμαστε αναγκασμένοι να μπαίνουμεστα ξεκολλήματα τουλάχιστον για τα πρώτα 60 χλμ!!Μετα προσπάθησα 2 φορές να ακόλουθησωκάποιο ξεκόλλημα αλλά δεν υπήρχε περίπτωση να φύγει κάποιο ξεκόλλημα αν δεν το ήθελανοι ομάδες που ήταν μπροστά. Μπήκα στο τελικό circuitμε το κυρίωςγκρουπ που ήταν 4,2χλμ με ελάχιστη ευθεία και για άλλη μια φορά τα τελευταία600 μετρά ανηφορικα!!Ο ρυθμός σε όλη την διαδρομή ήταν αρκετά δυνατός αφού κάποιοιπροσπαθούσαν να ξεκολησουν,εκανα και γω την προσπάθεια μου αλλά το μετάνιωσα αφού μας‘έπιασαν λίγο πριν την δεύτερη στροφή και μετά δυσκολεύτηκα πολύ να ξαναμπώγκρουπ. Λίγο πριν μπούμε στην τελευταία στροφή ήρθαν μπροστά μου δυο από τους συναθλητέςμου για να με αφήσουν μπροστά σε όσο το δυνατόν καλύτερη θέση για το τελευταία 600 μετρα. 

                                                        

.Ημουν αρκετάμπροστά και ακλουθούσα μόνο ροδές μέχρι τα 170 μετρά περίπου πριν το τέλος όπουσηκώθηκα και τα έδωσα όλα μέχρι την γραμμή του τερματισμου.Τελικα ήρθα 4^οςστο πριν και 7^η θέση γενικά αφού ήταν 3 άτομα ξεκολλημένα με διάφορα16 δευτερολεπτα!!Ηταν η πρώτη μου φορά στην 10αδα στην Γάλλια μιας και την προηγούμενηεβδομάδα ήμουν 13^ος,ευτυχως ήμουν τυχερός και δεν χτύπησα μετά από αυτήτην άσχημη πτωση.

Μετα τον τερματισμό πήραμε τον δρόμο της επιστροφής για την Maryanne.Χτες και σήμερα έκανα δυο μικρές προπόνησηςκαι ξεκουράστηκα όσο το δυνατόν περισσότερο απολαμβάνοντας τις μέρες χωρίςαγωνες.Τωρα ήρθε η ώρα να ετοιμάσω τα πράγματα μου και το ποδήλατο μου αφού σε λίγεςώρες θα είναι κάτω από το σπίτι το αμάξιτης ομάδας για να φορτώσουμε αφού αύριο το πρωί ξεκινάμε για έναν αγώνα Elite κατηγορίας στην Βρετάνη με την ονομασίαGrand Prix U και επόμενος αγώνας είναι την ερχόμενηΚυριακη,κατηγοριας Elite!!
Ώρα να ετοιμαστώ για αυριο,τα λέμε την επόμενη εβδομάδα